Hardlopen is een nog steeds aan populariteit winnende sport. Steeds meer mensen ervaren het plezier van hardlopen, mede omdat hardlopen één van de meest toegankelijke sporten is. Inmiddels lopen ruim 2 miljoen mensen hard.
Helaas blijkt hardlopen ook een blessuregevoelige sport: de incidentie is erg hoog; in 2014 werden 710.000 blessures gemeld. De kans dat een hardloper een blessure oploopt is gemiddeld drie keer zo groot als gemiddeld bij sport.
Een hardloopblessure onderscheidt zich van een gemiddelde sportblessure doordat deze relatief vaak een geleidelijke ontstaansgeschiedenis kent. In 40% van de gevallen is dat het geval. Daarbij is tevens opvallend dat in een derde van de gevallen sprake is van een terugkerende hardloopblessure.
Verreweg de meest voorkomende blessures bij hardlopers bevinden zich in de onderste extremiteit: de knie, het onderbeen (incl. achillespees), enkel, heup/bovenbeen en voet/hiel. Blessures aan de kuit ontstaan vaak acuut, blessures aan de knie, achilles en het scheenbeen ontstaan vaak geleidelijk.
Met name de beginnende hardlopers is een kwetsbare groep sporters. Daarbij valt op dat lopers (20-34 jaar) een verhoogd risico hebben.
Er zijn een veelvoud aan oorzaken aan te wijzen voor het ontstaan, behoud of de terugkeer van een hardloopblessure. Eén van de belangrijkste factoren, voor zowel beginnende hardlopers als ervaren hardlopers, is de (te snelle) trainingsopbouw. Daarnaast ontstaan klachten vaak vanuit een afwijkend looppatroon, door bijvoorbeeld de looptechniek, de keuze van schoeisel, de ondergrond en de lichaamsbouw. Al deze factoren verhogen het risico voor het krijgen van hardloopblessure.